Dziecko nie chce mnie widzieć

Dziecko nie chce mnie widzieć. Syndrom Gardnera

Mam utrudniony kontakt z córką. Żona twierdzi, że dziecko nie chce mnie widzieć. Żona kłamie i nastawia córkę przeciwko mnie. Wielokrotnie słyszałem, jak żona mówiła córce, że tata nie ma czasu na dzieci i ma inne zajęcia. Kłamstwa. Córka nie chce mnie widzieć. Co robić? Czy to może być syndrom Gardnera?

Syndrom Gardnera – Zbuntowane dziecko

Kiedy dziecko nie chce się z nami spotkać, mamy wrażenie, że to chwilowe i minie. Nie pozwól na to. Mijają miesiące i lata, a my wciąż nie widzimy dziecka. Będzie coraz gorzej i dlatego trzeba działać. Niestety okazuje się, że w trakcie rozwodu rodzice często czynnie angażują dziecko w konflikt. To bardzo trudna sytuacja, która może prowadzić do długotrwałych skutków emocjonalnych i psychologicznych dla małoletniego.

Dlatego też trzeba podjąć odpowiednie kroki. Celem jest zapewnienie dziecku możliwość utrzymania kontaktu z oboma rodzicami, o ile jest to w jego najlepszym interesie. Ignorowanie problemu i oczekiwanie, że sam się rozwiąże, może tylko pogorszyć sytuację. PORADA PRAWNA 

Dziecko nie chce mnie widzieć – co robić? Adwokat Rodzinny Warszawa

Ważne, żeby nie eskalować konfliktu. Konsekwencją powyższego często jest to, że miłość, szacunek do oczernianego ojca czy matki ulegają bezpowrotnie zniszczeniu.

Stosowanie wobec dziecka takich metod jak manipulacja czy szantaż emocjonalny powodują daleko idące konsekwencje dla psychiki tzw. syndrom Gardnera. Syndrom Gardnera to stan, w którym dziecko jest poddawane wpływowi negatywnego rodzica, co może prowadzić do alienacji lub odrzucenia drugiego rodzica. Dziecko może stracić zdolność do rozpoznawania i wyrażania uczuć miłości wobec ojca lub matki, którzy są źle przedstawiani przez drugiego rodzica.

Test: Czy dziecko jest manipulowane?

Oto 10 pytań, które mogą pomóc w ocenie, czy Twoje dziecko może cierpieć na tzw. syndrom Gardnera, czyli problem związany z alienacją rodzicielską:

  1. Czy Twoje dziecko twierdzi, że samo podjęło decyzję o niechęci do kontaktów z Tobą?
  2. Czy zauważyłeś, że Twoje dziecko odruchowo wspiera drugiego rodzica i przyjmuje negatywne postawy wobec Ciebie?
  3. Czy Twoje dziecko jest przyporządkowane do drugiego rodzica i pod jego wpływem oczernia Cię?
  4. Czy złość Twojego dziecka na Ciebie wydaje się być pozbawiona realnego uzasadnienia?
  5. Czy Twoje dziecko odmawia kontaktu z Tobą, mimo Twoich starań o utrzymanie relacji?
  6. Czy Twoje dziecko wyraża negatywne opinie na Twój temat, które wydają się być powielane z opinii drugiego rodzica?
  7. Czy Twoje dziecko unika rozmów i kontaktów z Tobą, nawet jeśli wcześniej mieliście dobre relacje?
  8. Czy zauważyłeś, że dziecko jest używane przez drugiego rodzica jako narzędzie w konflikcie między Wami?
  9. Czy Twoje dziecko reaguje agresją lub wyraźnym dystansem, gdy próbujesz nawiązać kontakt?
  10. Czy dziecko ma trudności z wyrażaniem pozytywnych uczuć w Twoją stronę, nawet w sytuacjach, które powinny być dla niego przyjemne?

Jeśli większość odpowiedzi na powyższe pytania jest twierdząca, może to wskazywać na problem związany z syndromem alienacji rodzicielskiej. W takim przypadku ważne jest, aby szukać wsparcia profesjonalnego, takiego jak terapia rodzinna, która może pomóc w odbudowie relacji między Tobą a dzieckiem oraz w zmniejszeniu negatywnego wpływu konfliktu rodzicielskiego na dziecko.

Zachęcam do obejrzenia filmu pt. „Co zrobić kiedy nie mam kontaktu z dzieckiem” na moim kanale YouTube, gdzie pomagam w kwestiach rodzinnych:

Stanowisko Richarda Gardnera

Amerykański psychiatra i biegły sądowy dr Richard Gardner uważał, iż opisane przez niego zjawisko (praca na ten temat została opublikowana w 1985 r.), to zespół objawów powstających u dziecka w zasadzie wyłącznie w sytuacji spraw sądowych o przyznanie opieki nad dzieckiem toczących się w wyniku rozwodu rodziców.

Dr. Richard Gardner podkreślał, że zrozumienie i rozpoznanie syndromu Gardnera jest kluczowe dla zapewnienia dzieciom zdrowego i stabilnego środowiska po rozstaniu rodziców oraz uniknięcia długotrwałych konsekwencji emocjonalnych dla małoletnich.

Po czym poznać, że dziecko cierpi na syndrom Gardnera?

  • dziecko twierdzi, że samo podjęło decyzję o odrzuceniu
  • odruchowo wspiera rodzica, z którym na stałe mieszka;
  • jest przyporządkowane do alienującego rodzica i pod jego wpływem oczernia rodzica odtrąconego
  • złość na odrzucanego rodzica jest pozbawiona uzasadnienia,

    Mogłoby się wydawać, iż rodzic, przeciwko któremu nastawiane jest dziecko, jest bezsilny. Matka utrudnia kontakt z dzieckiem

    Co robić, kiedy dziecko nie chce mnie widzieć i nie chce kontaktów?

    Kiedy dziecko nie wykazuje chęci do kontaktów z jednym z rodziców, sytuacja ta może być trudna zarówno emocjonalnie, jak i prawnie. Co zrobić w takiej sytuacji? Po pierwsze, warto próbować zrozumieć przyczyny takiego zachowania. Dzieci mogą przejawiać opór wobec jednego z rodziców z różnych powodów, takich jak konflikty rodzinne, traumy z przeszłości, czy naciski emocjonalne. 

    Niemniej jednak, jeśli nie można rozwiązać tego problemu w sposób prywatny i obawy związane z brakiem kontaktu z jednym z rodziców utrzymują się, warto skonsultować się z prawnikiem lub kuratorem rodzinnym. Z udziałem kuratora można próbować nawiązać kontakt z dzieckiem i stworzyć warunki, które pozwolą dziecku poczuć się bezpieczniej i bardziej komfortowo w obecności obu rodziców. Ustalenie opieki nad dzieckiem a rozwód

    Celem jest zawsze dobro dziecka. Działania podejmowane w takiej sytuacji powinny być ukierunkowane na zapewnienie mu wsparcia emocjonalnego i stabilności.

    Zgodnie z art. 113 § 1 k.r.o. (kodeks rodzinny i opiekuńczy) – niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów.

    Zgodnie z § 2 w/w przepisu – kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.

    Czy Sąd może porozmawiać z dzieckiem? Prawnik od spraw rodzinnych Warszawa

    Sąd ma prawo i obowiązek porozmawiać z dzieckiem w sprawach dotyczących jego osoby. Decyzja o tym, czy przeprowadzić taką rozmowę, zależy od kilku czynników, w tym przede wszystkim wieku i dojrzałości dziecka. Przepisy prawne, takie jak art. 576 § 2 kodeksu postępowania cywilnego, wyraźnie określają, że sąd powinien wysłuchać dziecka, jeśli jego rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości na to pozwalają.

    Warto podkreślić, że istotne jest uwzględnienie rozsądnych życzeń dziecka. Sąd musi dążyć do zrozumienia perspektywy i potrzeb dziecka. Może się to okazać kluczowe dla ostatecznej decyzji w sprawie. W przypadku starszych dzieci ich zdanie i uczucia mogą mieć jeszcze większe znaczenie. Testy do badania więzi rodzinnych – badanie dzieci przez psychologa sądowego

    Jednakże ważne jest także, aby taka rozmowa odbywała się w sposób odpowiedni do wieku i potrzeb dziecka oraz by była przeprowadzona w taki sposób, aby nie stanowiła dodatkowego źródła stresu czy traumatycznych doświadczeń dla małoletniego. Ostatecznie celem jest zapewnienie dobra i bezpieczeństwa dziecka, przy jednoczesnym respektowaniu jego praw i zdania.

    Najczęściej zadawane pytania dotyczące braku kontaktu z dzieckiem przy rozwodzie:

    Czy mogę być pewny, że moje dziecko niechętnie odmawia kontaktu z nami z własnej woli, a nie pod wpływem drugiego rodzica?

    W sytuacji, gdy dziecko wykazuje opór wobec kontaktów z jednym z rodziców, istnieje ryzyko, że może być to wynik manipulacji lub alienacji ze strony drugiego rodzica. Ważne jest dokładne zrozumienie przyczyn takiego zachowania.

    Jak mogę rozpoznać, czy moje dziecko jest manipulowane przez żonę?

    Manipulacja dzieckiem może przejawiać się poprzez różne zachowania, takie jak szantaż emocjonalny, manipulacja informacjami, czy oczernianie jednego z rodziców. Warto być czujnym i obserwować sygnały wskazujące na takie działania.

    Co robić, gdy moje dziecko wydaje się być podporządkowane żonie?

    Jeśli dziecko wydaje się być pod silnym wpływem drugiego rodzica i negatywnie odbiera kontakt z Tobą, istnieje konieczność podjęcia odpowiednich kroków, aby odzyskać relację z dzieckiem. Istotne jest unikanie eskalacji konfliktu oraz szukanie profesjonalnej pomocy, jeśli sytuacja tego wymaga.

    Czy istnieje ryzyko, że moje dziecko cierpi na syndrom Gardnera? Jakie są objawy tego syndromu?

    Syndrom Gardnera, znany również jako syndrom alienacji rodzicielskiej, może być jedną z przyczyn utrudnionego kontaktu z dzieckiem. Objawy mogą obejmować brak uzasadnienia dla negatywnych emocji wobec jednego z rodziców, manipulację dzieckiem przez drugiego rodzica, czy odmowę kontaktu mimo starań o utrzymanie relacji.

    Jakie kroki mogę podjąć, aby odzyskać kontakt z moim dzieckiem i zapewnić mu wsparcie emocjonalne w tej sytuacji?

    Istotne jest szukanie wsparcia prawnego i psychologicznego w przypadku utrudnionego kontaktu z dzieckiem. Skonsultowanie się z prawnikiem lub kuratorem rodzinnym może pomóc w podjęciu odpowiednich kroków prawnych w celu odzyskania kontaktu z dzieckiem. Ponadto, terapia rodzinna może być skutecznym narzędziem w odbudowie relacji między rodzicem a dzieckiem oraz w zmniejszeniu negatywnego wpływu konfliktu rodzicielskiego na dziecko.

    Z poważaniem,

    Adwokat Marta Wnuk
    Umów się na spotkanie Kalendarz 

    tel.: +48691512933

    e-mail: kontakt@adwokatwnuk.pl

    Opublikowano w: rozwód. Tagi: , , , .